- graviter g. -ioù gravité
-
physique , mécanique ◊ force gravitationnelle exercée par un astre massif sur une autre masse près de sa surfaceanglais : gravity / gravity force
-
e-barzh stern ar relativelezh hollek, teorienn kinniget gant Albert Einstein er bloavezh 1915, n’eo ket komprenet ken ar graviter evel un nerzh, met evel krommadur ar spasamzer tra-penn d’an dasparzh dizingal eus ar mas, ha kiriek da fiñv ar masoù a-hed linennoù geodezek
en relativité générale, théorie proposée par Albert Einstein en 1915, la gravité n'est plus considérée comme une force mais comme la courbure de l'espace-temps, causée par une distribution inégale de la masse, et provoquant le mouvement des masses le long de géodésiques
-
e-barzh stern ar relativelezh hollek, teorienn kinniget gant Albert Einstein er bloavezh 1915, n’eo ket komprenet ken ar graviter evel un nerzh, met evel krommadur ar spasamzer tra-penn d’an dasparzh dizingal eus ar mas, ha kiriek da fiñv ar masoù a-hed linennoù geodezek
- graviter kwantek g. gravité quantique
-
physique quantique ◊ branche de la physique théorique tentant d'unifier la mécanique quantique et la relativité généraleanglais : quantum gravity
- graviter kwantek boukloù g. gravité quantique à boucles
-
physique quantique ◊ une des formulations de la gravité quantiqueanglais : loop quantum gravity